SASSENHEIM, 27 juni 2007 – Na The Young Sinatras en Laura Fygi is Bastiaan Ragas met zijn band The Crooners woensdagavond aan de beurt om de zangvogels in het Sassenheimse Park Rusthoff te laten verstommen. Op het 3e Rabobank Openluchtconcert zijn zo’n 1300 leden van de Rabobank en donateurs van het park afgekomen. (Tekst Brenda Filippo)
Ragas, die op 30 juni 1971 in Lisse wordt geboren en in het Bollendorp opgroeit, staat erom bekend dat hij zich niet in een hokje wil laten stoppen. Hij doet graag waar hij zin in heeft, van zingen en liedjes schrijven tot acteren en optreden in musicals. “Maar muziek maken is by far wat ik het allerliefste doe”, zegt hij tijdens de pauze van het concert.
Op jonge leeftijd krijgt Ragas piano- en gitaarlessen. Als tiener zit hij op het Fioretti College in Lisse. “Ik was altijd meer met muziek bezig dan met school. Toen ik een jaar of vijftien was, oefende ik met een paar jongens elke zaterdag in een garage aan de Teijlingerlaan. Ik hield toen al van crooner-muziek en Elvis Presly, maar daarmee kon ik bij die jongens niet aankomen. Dus speelden we nummers van Brian Adams, U2 en Elton John. Muziek was mijn grote droom.”
Na zijn schooltijd treedt de jonge Lissenaar toe tot het multiculturele muziekgezelschap 'Up with people' waarmee hij de hele wereld rondtrekt. Terug in Nederland volgen toneel- en theaterlessen en een rol in musical Jeans. In 1993 komt hij bij de jongensgroep 'Caught in the act'. Als de band uit elkaar valt, gaat Ragas solo door en brengt twee Engelstalige cd’s uit. Ook volgen onder meer rollen in de musicals Aïda en De 3 musketiers. Conclusie: droom uitgekomen en tevreden?
"Nou, ik ben niet zo snel tevreden”, lacht Ragas. “Maar zingen en mensen een leuke avond geven, is het allerleukste om te doen. Ik vind de wereld heel groot en hard, dagelijks krijg ik heel veel informatie over me uitgestort. Ik kan aan alle ellende in de wereld niets veranderen, maar ik kan wel proberen om mijn eigen leven zo leuk mogelijk te maken, iets te betekenen voor mijn familie en omgeving”, stelt Ragas, die is getrouwd met Tooske Breugem en vader is van dochter Leentje.
Een optreden zoals dat in Park Rusthoff is wat hij graag doet. “Met elkaar genieten heeft iets heel gemoedelijks.” Hij begint het concert met het crooner-genre met liedjes als Fly me to the moon en You don’t have to say you love me. Veel bezoekers hebben zelf een stoel meegenomen om niet de hele tijd te hoeven staan. Onder het publiek bevindt zich ook moeder Hanneke Ragas uit Lisse. “Ik heb al heel veel optredens van Bastiaan bijgewoond, maar zo’n thuiswedstrijd is toch wel erg leuk. Dit doet ‘ie, denk ik, het allerliefste. Hij houdt ervan sfeer te maken.”
Hanneke Ragas met haar zoon Foto: Menno Zijlstra
Aan het begin van de tweede helft neemt directeur Frank Manders van de Rabobank Bollenstreek het woord. Samen met Ragas overhandigt Manders een cheque ter waarde van 2616 euro aan de Voorhoutse vrijwilligster Gaby de Lijster van de Doe Een Wens Stichting Nederland. Het geld is bijeengebracht door het personeel en bestemd voor het vervullen van wensen van ernstig zieke kinderen. "Ik werd vandaag pas gebeld met de vraag of ik hier wilde komen. Een complete verrassing, maar wel geweldig", verzekert De Lijster. Daarna mengt ze zich weer onder het enthousiaste publiek, dat uit alle hoeken van de Bollenstreek is toegestroomd; van Teylingen en Noordwijk tot Vogelezang.
De Sassenheimse Thea Zijlstra maakt de ene foto naar de andere terwijl ze naar de liedjes luistert. "Ik vind het optreden heel leuk. We zijn ook bij de vorige twee openluchtconcerten in het park geweest. Mijn man en ik hebben hier echt naar uitgekeken. Ik hoop dat er volgend jaar weer een concert is.” Plaatsgenoot Hans van Dam geniet eveneens. “Ik vind het een heel goed initiatief. Van mij mag het echter wel wat groter, zodat meer mensen van dit moois kunnen genieten. In het park is ruimte genoeg voor een paar duizend mensen. Het is jammer dat de Rabobank alleen leden toelaat en geen rekeninghouders."
Na de pauze is er meer variatie in de liedjes. Na Sex Bomb van Tom Jones volgt Peggy Lee’s Fever. Ook komen nummers van Elvis Presley voorbij. Tegen het einde van het concert gaat Ragas over op Nederlandstalig. Zo zingt hij Dit is mijn stad van zijn nieuwe cd Zin, maar ook nummers van de popgroep De Dijk, zoals Ik kan het niet alleen.
Rond de klok van tien is er, tot grote opluchting van alle aanwezigen, nog geen spatje regen gevallen en houdt de band op met spelen. Op het podium gaan de lichten uit. Veel mensen klappen hun stoeltjes in en lopen naar de uitgang. Ongeveer de helft blijft staan en roept “We want more”. De toegift komt met het swingende Bad case of loving you. Daarna is het echt over, zo laat Ragas weten. "Dat was ‘t. Het was hartstikke gezellig en nu ga ik zelf ook een biertje drinken."
